1965, "Τα πάντα ρεί"

"Τα πάντα ρεί", μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν",
                         [όπου στα γρήγορα σκέτο το λέμε μόνο, "τα πάντα ρεί",
και που ο καθένας μας στο μυαλό του,
                             [χίλιες φορές το έχει φέρει και πάμπολες το έχει πει.

Είναι μιά φράση του Ηράκλειτου πριν 25 αιώνες,
                                                        [στην Έφεσο, από τον ίδιο ειπωμένη
και που σημαίνει, πως όλα, μα όλα
                                           [περνούν και χάνονται και τίποτα δεν μένει,
καθώς στο διάβα του ο χρόνος σαν πυροσβέστης σβήνει
ότι φωτιές ανάβει η ζωή,
                      [και μόνο κάποια σταχτο-αποκαΐδια αφήνει,
κι ενώ αδιάκοπα φεύγει και έρχεται, μπαινει και βγαίνει,
ξεχνιόνται μίση, αγάπες, κολλητοί,
                                               [κι αγώνες με αίμα ποτισμένοι,πείσματα και συμφέροντα που συγκλονίσανε,
                                                [κι αφάνισαν αυτοκρατορίες,
σβήνουν σαν τελειωμένα σπαρματσέτα μετά καιρό,
                                          [με δυό ή τρεις μονάχα χειραψίες....

Ακούς συχνά το περασμένα ξεχασμένα, ως και το είπα ξείπα,
όταν κατανοήσουν οι πεισμωμένοι,
                                                    [πως στο νερό κάναν μια τρύπα...

Τα λέω αυτά γιατί εφέτος ξεχάσανε τα βρισίδια, τους παλιούς θυμούς,
της εξουσίας τις ίντριγκες, τα πολιτικά συμφέροντα,
                                           [και μετανοιωμένοι πήρανε πίσω αφορισμούς,
που το 1054 πέσαν βροχή με κείνο το σχίσμα των εκκλησιών,
με επακόλουθο ένα αιώνιο μίσος
                                                    [μες στις ψυχές των χριστιανών...

Η Κωνσταντινούπολη έπεσε από τη φαγωμάρα,
                                                             [ενωτικών και ανθενωτικών,
όπου αμφότεροι γινήκαν σκλάβοι,
                                        [των όπως τους έλεγαν τότε Αγαρηνών,
και έτσι οι Έλληνες για αιώνες υπέφεραν
                                              [και καταντήσαν δούλοι Οθωμανών....

Το ότι μας κατακτήσανε οι Τούρκοι,
                                                      [βαρέως το έφεραν όλοι οι Δυτικοί,
όχι πως τους πήρε ο πόνος......ο λόγος ήτανε ότι γουστάριζαν,
                                           [όπως το 1204 να μας σκλαβώνανε αυτοί...

Η φαγωμάρα προέκυψε πριν απ' την άλωση,
                      [και λόγω του σχίσματος,  μα και πριν πολλούς αιώνες,
από απίθανες καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί,
                                            [με εγωιστικούς για επικράτηση αγώνες,
άλλως, το ποιος όλων των Χριστιανών θα είναι επικεφαλής,
μέχρι κι ο Πάπας σε κάποια φάση,
                            [πίσω απ' το κάγκελα βρέθηκε της φυλακής...

Τον χώσαν μέσα οι βυζαντινοί
                                 [που θέλαν "όλας τας εξουσίας"
γιατί 'ταν το κέντρο της παλαιάς αυτοκρατορίας,
που αλλοίμονο όμως, είχε σχεδόν πλέον ξεφτίσει,
κι ο Πάπας με τις πλάτες Γερμανο-Καρλομάγνων,
                                         [τη δύναμη είχε αποκτήσει....

Υπέρ της επανένωσης των εκκλησιών,
                                                           [ήτανε οι λεγόμενοι ενωτικοί,
όχι πως είχανε καμιά πρεμούρα κι ούτε θα νοιάζονταν δηλαδή,
"αλλά μαζί με τον Αυτοκράτορα έπαιζαν το τελευταίο τους χαρτί,
μπας κάποια σταυροφορία εκ μέρους των κουτόφραγκων,
                                                                            [κινήσει για δω ναρθεί....

Έλα όμως οι άλλοι, μετά των ιερέων,
                                                          [οι αποκαλούμενοι ανθενωτικοί,
βλέπανε πως με την επανένωση κουμάντο θάκανε ο Πάπας,
                                                                    [και στη δική μας περιοχή !!

Η επανένωση παρ' όλα αυτά επετεύχθη, επανειλημμένως,
.                                                                    [με βούλα αυτοκρατορική,
μα στα χαρτιά παρέμεινε γιατί ο λαός δεν μάσησε,
                                                [που τέτοιες βούλες πάντα τις αγνοεί...

Έτσι ποτέ δεν κόπασε αυτή η φαγωμάρα, αυτή η προστριβή,
που χρόνια κράτησε....μέχρι.... που το 1965 έφτασε η στιγμή,
και βρέθηκαν δυό φωτισμένοι άνθρωποι, δυό χριστιανοί,
όπου τα βρήκαν......
           ...βλέπεις ?? πάλι μπροστά μας το.... "τα πάντα ρεί".

Έτσι μία ιστορική Κυριακή, 5 Ιανουαρίου,
                    [επί του Όρους των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ, πρώτη φορά,
συναντηθήκαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Πάπας της Ρώμης,
                                     [και είδανε την ιστορία με ειλικρίνεια και καθαρά,
ενώ έξω από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στους δρόμους της Ιερουσαλήμ,
                                                                                                    [πλήθος επευφημεί πιστών...

Ήταν το πρώτο βήμα στην πορεία της επανένωσης ορθόδοξων και καθολικών,
                                                                                          [της επανένωσης των εκκλησιών...

Έτσι λοιπόν, το έτος 1965, Πάπας και ο Πατριάρχης ανακαλούν ταυτόχρονα,                      
                       [τους αμοιβαίους αφορισμούς που είχαν τεθεί από το 1054 σε ισχύ,
και είπαν αμάν ρε άνθρωποι, δεν πάει άλλο, πατήσαμε στο φεγγάρι,
                                                                                                     [αλλάξανε πια οι καιροί,
ας τους ξεχάσουμε τους Καρλομάγνους και τους Υψηλοτάτους,
τους Γεννάδιους, τους Βησσαρίωνες,
                                  [και τους πορφυρογέννητους Γαληνοτάτους....
_________________________________________________________

συνεχίζεται

Για να παρακολουθήσετε το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" (1939 - 2019) 

από την αρχή πατήστε εδώ

* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας

''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'' και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019.
Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια
____________________________________________________________

*Ο  δρόμος για την ένωση των δύο Εκκλησιών :    Κυριακή, 5 Ιανουαρίου του 1964 και ώρα 9.30 το βράδυ επί του Όρους των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ, συναντήθηκαν για πρώτη φορά από το μέγα σχίσμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης και Πάπας της Ρώμης. Η ιστορική αυτή τιμή ανήκει στον Αθηναγόρα Α΄και τον Παύλο ΣΤ'. Η συνάντηση έγινε στο μέγαρο της ρωμαιοκαθολικής αντιπροσωπείας. Η δεύτερη συνάντηση έγινε την επομένη στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Και οι δύο μέγιστοι ηγέτες της Χριστιανοσύνης διαπίστωσαν ότι ο δρόμος για την ένωση των δύο Εκκλησιών είναι μακρύς και δυσχερής, αλλά οι οιωνοί είναι άριστοι. Ήταν το πρώτο βήμα στην πορεία της ένωσης. *"Τα πάντα ρει" :   Η φράση πρωτοειπώθηκε από τον Ηράκλειτο . Ολόκληρη η φράση είναι "Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν", που σημαίνει, όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει το ίδιο. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε ο φιλόσοφος με την εικόνα ενός ποταμού που παραμένει ίδιος, ενώ το νερό που κυλάει μέσα του αλλάζει διαρκώς. Γι’ αυτό και κανείς δε μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές.

  ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα